مونس آهنگری

نویسنده

مونس آهنگری

نویسنده

۳ مطلب در اسفند ۱۳۹۹ ثبت شده است


اگر هم اکنون
چشم‌هایت را مشتاقانه به روی
هر اتفاقی که در اطرافت رخ می‌دهد،
باز می‌کنی.
اگر گاهی اوقات مثلِ کودکی هستی 
که کورکورانه تقلید می‌کند
و یا گاهی مثلِ پیرزنی حواس‌پرت،
چایت سرد می‌شود و از دهان می‌افتد...
اگر می‌توانی با دردهای کوچک و بزرگت،
دوست باشی
و بذر امید را در قلبت، آبیاری کنی.
اگر قدردانِ لحظات تاریک و روشنِ زیستن‌ات هستی
و می‌دانی که نه سیاهی خواهد ماند
و نه روشنی دوامِ زیادی دارد!
خبری خوش دارم برایت...
تو در همین لحظه که خیره شده‌ای به آسمان،
همین لحظه که داری اشک‌های روی گونه‌ات را
پاک می‌کنی!
همین‌جا که غرقِ خیالات شیرینِ خود هستی،
همین حالا!
بسیار خوشبختی...

#مونس_آهنگری

"دوستت دارم"
و این تنها چیزی‌ست،
که در این روزهای آشفته‌ی جهان
کاملا از آن مطمئنم!
#مونس_آهنگری

عشق
می‌ماند همیشه؛
بر شیشه‌‌‌‌‌های شکسته‌ی یک خانه‌ی محقر که زلزله ویرانش کرده.
یا کنده‌ی یک درخت کهن سال
که از جنگل دورافتاده
و یا در عمقِ چشم‌های منتظر یک زندانی!
ویلچرهای یک مردِ سالخورده
که دیگر حرکتی ندارد نیز
نشان از عشقی دیرینه دارد...
حتی در بطنِ روزگاری سرد و تاریک
بارقه‌هایی از جنس خودش را،
صمیمانه می‌گُنجاند!
همیشه در صحنه است
وُ سازنده پس از هر ویرانی!
بارانی‌ست که می‌بارد
بر پیکر همه‌‌،
نباید پا به فرار گذاشت!
زیباییِ جهانِ آغشته به عشق
هیچ‌گاه دچار تزلزل نخواهد شد...

#مونس_آهنگری