عشق.....!

عشق
می‌ماند همیشه؛
بر شیشه‌‌‌‌‌های شکسته‌ی یک خانه‌ی محقر که زلزله ویرانش کرده.
یا کنده‌ی یک درخت کهن سال
که از جنگل دورافتاده
و یا در عمقِ چشم‌های منتظر یک زندانی!
ویلچرهای یک مردِ سالخورده
که دیگر حرکتی ندارد نیز
نشان از عشقی دیرینه دارد...
حتی در بطنِ روزگاری سرد و تاریک
بارقه‌هایی از جنس خودش را،
صمیمانه می‌گُنجاند!
همیشه در صحنه است
وُ سازنده پس از هر ویرانی!
بارانی‌ست که می‌بارد
بر پیکر همه‌‌،
نباید پا به فرار گذاشت!
زیباییِ جهانِ آغشته به عشق
هیچ‌گاه دچار تزلزل نخواهد شد...
‌
#مونس_آهنگری