زندگی

زندگی می‌کنم؛
حتی اگر از من، چیزی جز یک قلب که با شورِ عشق می‌تپد نمانده باشد.
حتی اگر نفس‌هایم در تنگنا باشند و راهِ نجات را به سختی پیدا کنند.
زندگی را انتخاب می‌کنم؛
حتی اگر زانوهایم گاهی به زمین اصابت کنند و مشت‌های محکمی به آن بکوبم!
حتی اگر بازیِ حیات من، در عرضِ چند ثانیه غافلگیرانه به اتمام برسد.
من با زندگی در می‌آمیزم؛
حتی اگر تنها بازمانده از لشکر کسانی باشم که غم‌ها را دفن و حال خوب را انتخاب کرده‌اند!
‌
#مونس_آهنگری 

عشق

انسانیت

افکار، زنجیر شده!
انسانیت، غریب و تنها مانده!
کالبد آزادی در قفس، خونِ جگر خورده!
این ماهیت روزگاری‌ست،
که روحِ ما را به بند کشیده است.
که اگر خیری هم در آن باشد
طولی نمی‌کشد تا به ویرانی میل کند.
این‌جا برای جویندگانِ نجات،
تنها راهی که باقی مانده؛
کناره گیری از نفس کشیدن است!
کسی که در جاده‌ی عدالت قدم بگذارد،
هیچ‌گاه طعمِ رسیدن به مقصد نهایی را؛
نخواهد چشید...

#مونس_آهنگری 📝

حادثه

حادثه‌ی تابناک عشق است،
ظهور تو در تاریخ زندگانی‌ من!
می‌چرخد بر گرد جهانم و
و همه چیز را،
با شورِ دل انگیزی می‌آراید.
مایه‌ی حیاتی‌ست،
که در بند بند وجودم؛ رسوخ کرده
و به آن‌ها خبرِ جاودانگی می‌دهد.
جهانم از طلوعی خیره کننده،
لبریز می‌شود
و آ‌نچنان در اقرار خود، بی پرواست
که فارغانِ عالم نیز،
آن را به یاد خواهند آورد!
‌
#مونس_آهنگری ✍

قبله‌ی قلب من❤

 

دریافت ویدئو
عنوان: دکلمه
حجم: 2.93 مگابایت
توضیحات: دکلمه‌ی عاشقانه با صدای بانو فهیمه طالبی

شناسنامه!

مچاله می‌شود
قلبی که به شوقِ پرواز،
در دستانت بال گشوده است!
دلشکستگی،
شناسنامه‌ی عاشقان
است و بس!

#مونس_آهنگری

عکس نوشته

امید🌱

تاریکی‌ها اندک روشناییِ به جا مانده را، ناشیانه می‌بلعیدند.
آرامش‌ در جوّی ناپایدار بود؛ رخت می‌بست و جایش را با نگرانی عوض می‌کرد.
عشق در میانِ ما غریبه و غرورش شکسته بود،
فکر فرار را به عمل تبدیل می‌کرد و تنفر به ریشِ ما می‌خندید!
غالبِ همهمه‌ها در باطنِ خود از سکوتی عظیم رنج می‌بردند و توانِ خودنمایی نداشتند!
در این میان؛
تنها "امید" سرپا مانده و در آرزوی تولدی دوباره بود!
با تمامِ دوگانگی و تردیدش،
قد علم نمی‌کرد!
امید با پوست و استخوانِ ما عجین شده بود...
‌
#مونس_آهنگری ✍

زندگی کن...

زندگی می‌کنم؛
حتی اگر از من، چیزی جز یک قلب که با شورِ عشق می‌تپد نمانده باشد.
حتی اگر نفس‌هایم در تنگنا باشند و راهِ نجات را به سختی پیدا کنند.
زندگی را انتخاب می‌کنم؛
حتی اگر زانوهایم گاهی به زمین اصابت کنند و مشت‌های محکمی به آن بکوبم!
حتی اگر بازیِ حیات من، در عرضِ چند ثانیه غافلگیرانه به اتمام برسد.
من با زندگی در می‌آمیزم؛
حتی اگر تنها بازمانده از لشکر کسانی باشم که غم‌ها را دفن و حال خوب را انتخاب کرده‌اند!

مونس آهنگری

آدم خوب!

میدونی!
درد آدم رو تغییر میده، اون رو عوض و سنگدل تر می‌کنه.
اما میدونی یه آدم قوی کیه؟
اونی نیست که مقاومت میکنه و با دردها عوض نمیشه!
بلکه کسی قویه که حتی وقتی با اون آدم قبلی فاصله گرفت، بازم یه آدم خوب باقی می‌مونه....
‌
#مونس_آهنگری